اومبات

علوم غريبه چيست برای کسانی که مشتاقانه به جای قدرت دعا به دنبال شکل هستند،علوم غريبه چيست بدیهی است که روح جهل، نامقدس و حسادت در دلشان بر آنها چیره شده است.
تعداد کمی از آنها می دانند تولد دوباره چیست؟ارتباط با پدر از طریق پسر چیست؟در قلب آنها چه احساسی از نیروی فیض وجود دارد که آنها را تقدیس می کند؟
  زیرا علیرغم دعاهایشان در نفرین و مستی زندگی می کنند. ،علوم غريبه چيست زنا و زشتی ها در ایام. پر از کینه توزی و در عین حال حسادت و فریبکار و آزار فرزندان عزیز خدا. آه، چه قضاوت وحشتناکی بر سر آنها خواهد آمد! تمام دعاهای آنها هرگز نمی تواند به آنها کمک کند، یا آنها را از قضاوت خدا حفظ کند.
ج) نماز ریزش قلب است. در دعا نوعی خودنمایی وجود دارد، گشایش دل به سوی خدا، ریزش محبت آمیز دل با دعا و نوحه و سوگواری.
داوود گفت: «پروردگارا، آرزوهای من در پیشگاه توست و آه های من بر تو پوشیده نیست. (مزمور 38:9)
جای دیگری وجود دارد که می‌گوید:علوم غريبه چيست «دلم به خدا، خدای زنده می‌خواهد؛ کی خدا را ببینم؟ (مزمور 42:2، 4) بدیهی است که «قلب من بسیار غمگین است» که بیانگر معنایی است که عبارت است از ریختن زندگی گرانبها و نیروی تمام بدن از طریق دعا برای خدا.
همانطور که کتاب مقدس دیگری می گوید: "ای مردم همیشه به او اعتماد کنید و دل های خود را به حضور او بریزید. (مزمور ۶۲:۸)
برای آن ارواح بیچاره در اسارت و اسارت، این راه نجات و دعای وعده است. «اما در آنجا یهوه خدای خود را خواهید جست و هنگامی که او را با تمام دل و جان خود بجویید،علوم غريبه چيست او را خواهید یافت. (تثنیه ۴:۲۹)
باز هم، دعا کردن به معنای ریختن قلب خود به سوی خدا است، که همچنین بیانگر کیفیت روح دعا است. از نوع دعایی است که به خدای بزرگ می رسد.
  «کِی بیایم و در پیشگاه خدا حاضر شوم؟» وقتی می شنود که کسی در مورد حقیقت نفس بحث می کند، می توان دعا کرد: تنها خداوند آرامش و رضایت روح است. «بیوه واقعی که تنها و بدون وابستگی زندگی می کند، کسی است که خدا را تحسین می کند و شبانه روز به دعا و نیایش می پردازد. (اول تیموتائوس 5:5) پس داوود گفت: «ای خداوند، به تو پناه آورده‌ام تا هرگز شرمنده نباشم. به عدالت خود مرا رهایی بخش و رهایی بخش، به من گوش کن و مرا رهایی بخش. مرا صخره‌ای بخوان که ماندگار است، مقدر است که مرا نجات دهد،علوم غريبه چيست زیرا به آن صخره و قلعه من می‌گویند. ای خدای من، مرا از دست بدکاران، از دست ستمکاران و ظالم رهایی بخش. خداوندا، تو امید من هستی، تو از دوران جوانی امانت من بوده ای. (مزمور ۷۱:۱-۵)
بسیاری از مردم در دعاهای خود در مورد خدا صحبت خواهند کرد، اما دعای صحیح این است که خدا را امید، توکل و همه چیز بدانیم. دعای واقعی نگاه کردن به چیزهای اساسی یا دنبال عزت نفس نیست، بلکه فقط به خدا نگاه می کند. همانطور که قبلاً گفتم این دعا به صورت خالصانه، حساس و صمیمی انجام می شود.
مجدداً دعا یک سرریز خالصانه، حساس و صمیمی به سوی خدا «در مسیح» است، این عبارت «در مسیح» را باید اضافه کرد وگرنه مشکلاتی پیش خواهد آمد. فرقی نمی‌کند کجا دعا می‌کنید، اگر در مسیح نباشد، حتی از نظر ظاهری، تأثیرگذار و روان نخواهد بود.
د) مسیح راهی است که از طریق آن روح می تواند به سوی خدا برود. غیر از خدا، امید ما به گوش خداوند نمی رسد (ر.ک. یوحنا 14:6). «اگر چیزی به نام من بپرسی...» «هر چه به نام من بخواهی،علوم غريبه چيست انجام خواهم داد. دانیال اینگونه برای قوم خدا دعا کرد، او به نام مسیح بود.
  «اکنون، ای خدای ما، دعا و مناجات بندگانت را بشنو و چهره خود را بر پناهگاه متروکت برای خودت بدرخش. (دانیال 9: 17، یادداشت مترجم: در پایان این آیه در کتاب مقدس انگلیسی، یک جمله اضافی به خاطر خداوند (به لطف خداوند) وجود دارد. ترجمه های مختلف از اصل).
داوود چنین دعا کرد: «خداوندا، گناهان مرا به نام خود ببخش، زیرا گناهان من بزرگ است. (مزمور 25:11) «به نام تو»، یعنی به نام مسیح، یعنی به نام مسیح. اما درست است که اکنون در هر دعایی به نام مسیح بودن و در واقع دعا کردن مؤثر به خدا به نام مسیح و از طریق او اشاره نمی شود. این آمدن به خدا از طریق مسیح سخت ترین بخش دعا است. یک شخص می تواند حس عمیقی نسبت به چیزها داشته باشد و صادقانه به رحمت امیدوار باشد، اما نتواند از طریق مسیح به خدا بیاید.
  قبل از اینکه شخص از طریق مسیح نزد خدا بیاید، ابتدا باید او را بشناسد؛ «کسی که نزد خدا می‌آید باید ایمان داشته باشد که خدا هست. (عبرانیان 11:6) بنابراین، هنگامی که از طریق مسیح نزد خدا می آید، باید بتواند مسیح را بشناسد. موسی گفت: راه خود را به من نشان ده تا تو را بشناسم. (خروج 32:13)
(ه) هیچ کس جز پدر نمی تواند مسیح را آشکار کند. یک گناهکار از طریق مسیح، خدا را قادر می سازد تا خود را زیر سایه خداوند عیسی پنهان کند، همانطور که مردی زیر سپر پنهان می شود (متی 16:16). به همین دلیل است که داوود اغلب از مسیح به عنوان سپر، دژ، برج بلند، دژ، صخره دفاع یاد می‌کند (مزمور 18: 2؛ 27: 1؛ 28: 1).
  او نه تنها از طریق او بر دشمن غلبه کرد، بلکه به خاطر او مورد لطف پدر قرار گرفت. پس خداوند به ابراهیم گفت: نترس، من سپر تو هستم. (پیدایش 15:1) بنابراین، شخصی که از طریق مسیح نزد خدا می آید، باید ایمان داشته باشد و مسیح را با ایمان بپوشد تا در مسیح در حضور خدا ظاهر شود. اکنون او به محض ایمان از خدا متولد شد و پسر خدا شد؛ با این کار به مسیح پیوست و عضوی از مسیح شد (ر.ک. اول یوحنا 12؛ 3، 5، 7).
  بنابراین، او شروع به آمدن به خدا به عنوان عضوی از مسیح می کند، یعنی به عنوان عضوی از مسیح، بنابراین خدا این مرد را به عنوان عضوی از مسیح، بخشی از بدن او، از ماهیچه ها و استخوان های او می بیند. او را با انتخاب، دگرگونی، روشنایی، روشنایی؛ خدا روح القدس را در قلب این مرد وارد کرد (افس. 5: 30 را رجوع کنید)، بنابراین اکنون او با شایستگی های مسیح، با خون، پیروز، شفاعت عادل شمرده می شود. ، و در پیشگاه خدا بیایید؛ تا به خاطر عطای «در معشوق» در برابر او بایستد. 』 (افسسیان 1: 6)
زیرا این مرد فقیر عضو عیسی خداوند شد و از این جهت به خدا اجازه داده شد که به خدا بیاید؛ بنابراین این اتحاد روح القدس را نیز در او آورد و او را قادر ساخت که قلب خود را در برابر استفراغ خدا بریزد.
(4) دعا عبارت است از ریختن قلب و روح انسان به سوی خدا به وسیله قوت و کمک روح.از آنجایی که این چیزها بسیار در هم تنیده شده اند، دعا نمی تواند دعا را از رابطه متقابل آنها جدا کند. پس از جدا شدن، این دعا توسط خداوند رد می شود. زیرا اگر صمیمیت، حساسیت و صمیمیت وجود نداشته باشد که قلب شما را به سوی خدا بریزید، دعا فقط به حرکت درآوردن لب های شماست؛ اگر دعا از طریق مسیح به گوش خدا نمی رسد، بهتر است به خدا اجازه دهید موسیقی خوب گوش کند.
به همین ترتیب، بدون قدرت و کمک روح، آتش معمولی را مانند پسر هارون عرضه می کرد (ر.ک. لاویان 10:1، 2). بعدا بیشتر توضیح خواهم داد. اما در اینجا فقط این را می گویم: هیچ دعایی «بر اساس خواست خدا» بدون درخواست تعلیم و کمک روح القدس وجود ندارد (رومیان 8: 26، 27).
(5) دعا برای آن چیزی است که خداوند وعده داده است، و ریختن دل به سوی خدا تنها در صورتی می تواند صادق باشد که در حیطه کلام خداوند باشد؛ زمانی که درخواست ربطی به کتاب مقدس نداشته باشد، دعا به کفر تبدیل می شود. خوب به نظر می رسد این فقط یک پچ پچ خالی است. پس داوود در دعای خود به کلام خدا نگاه کرد: "زندگی من تقریباً خاک شده است، مرا بر اساس قول خود نجات دهید. باز هم می‌فرماید: «قلب من از غم هضم شده است، مرا به قول خود ثابت کن. (مزمور 119:25، 28، یادداشت مترجم: «زندگی» و «قلب» در این آیه هر دو روح در انگلیسی هستند. همچنین رجوع کنید به 41، 42، 58، 65، 74، 8l، 82، 107، 147، 154. و 169 و 170 و غیره) و فرمود: آنچه را به بنده خود وعده دادی به خاطر بیاور و مرا امیدوار کن. (آیه 49).
درست است که روح القدس قلب مسیحی را فوراً تحریک و حرکت نمی دهد، مگر از طریق کلام خدا که به وسیله آن به قلب مسیحی آورده می شود و آن را به روی خدا می گشاید و به او می گوید که با خدا بودن چیست. حضور داشته باشید؛ و بر اساس کلام خدا مجادله و دعا کنید. دانیال، نبی توانا خداوند، نیز از کتاب مقدس می دانست که روز رستگاری بنی اسرائیل در تبعید نزدیک است، در آن زمان، طبق این سخنان، به درگاه خدا دعا کرد: «من، دانیال، از کتاب کلام خداوند برای ارمیا نبی، تعداد سالهای ویران شدن اورشلیم هفتاد سال است. پس روزه گرفتم، گونی و خاکستر پوشیدم و تصمیم گرفتم به درگاه خداوند دعا کنم. (دانیال 9: 2، 3)
هنگامی که مردی مطابق خواست خدا دعا می کند، روح القدس یاور و فرمانروای قلب انسان می شود، به طوری که او توسط کلام خدا و وعده های آن هدایت می شود. و به همین دلیل است که عیسی خداوند نیز از فکر کردن در مورد اراده خدا و دعا کردن، حتی اگر جان او در خطر شدید بود، ایستاد. "آیا فکر می کنید من نمی توانم از پدرم بخواهم که اکنون بیش از دوازده گردان از فرشتگان برای من بفرستد؟ اگر چنین است، چگونه کتاب مقدس می تواند بگوید که همه چیز باید اینگونه باشد؟" (متی 26:53، 54). عیسی مسیح می تواند یک جمله بگوید کلمات به کمک فرشتگان آمدند و به زودی از دست دشمن رهایی یافتند، اما او اصلاً به دنبال منفعت نبود، بلکه به خواست خدا دعا کرد.
دعا باید بر اساس کلام و وعده های خدا باشد. از طریق کلام خدا، روح القدس لزوماً راه و دعا را راهنمایی می کند. «من با روح دعا خواهم کرد و همچنین با فهم دعا خواهم کرد. (اول قرنتیان 15:15) درک از کلام خدا جدایی ناپذیر است. اگر آنها سخنان خداوند را رد کنند، "در دل چه حکمتی است؟" (ارمیا 8:9).
(6) عبارت برای خیر کلیسا باعث می شود که تمام احترام برای خدا، گسترش خدمت مسیح و منفعت مؤمن در آن گنجانده شود. چون خدا، مسیح و پیروانش به هم متصل هستند؛ یعنی هر چه برایش دعا شود، بقیه شامل می شوند. همانطور که مسیح در پدر است، مقدسین نیز در مسیح هستند.
وقتی شروع به دعا برای خیر و صلاح کلیسا می کنید، باید کمال فیض را برای کلیسا به طور کامل بخواهید و بر همه وسوسه ها غلبه کنید؛ خداوند باید فرزندان خود را در این نسل کج و عصیان تا در جلال خود بی عیب و بی آزار نگاه دارد. و این همان چیزی است که عیسی در یوحنا 17 دعا کرد. تمام دعاهای پولس از آموزه های عیسی پیروی می کند، همانطور که در یکی از دعاهای خود گفت: "من دعا می کنم که محبت شما در دانش و تمام قدرت تشخیص فراوان باشد، تا حق و باطل را تشخیص دهید، تا آن روز صادق و بی عیب باشید. از مسیح و پر از میوه عدالت به وسیله عیسی مسیح برای جلال و ستایش خدا. (فیلیپیان 1: 9-11)
چنین دعای کوتاهی، اما سرشار از میل به خیر کلیسا از ابتدا تا انتها، به این امید که بتواند کلیسایی صادقانه و بی عیب در چارچوب زیبای روح القدس تا آن روز باشد. از بازگشت مسیح: بگذارید وسوسه‌ها و فشارهایی که آنها متحمل می‌شوند، آنهایی باشد که ایمانداران می‌توانند با شادی تحمل کنند (فیلیپیان 1:16-2l؛ 3:14-19؛ کول 1:9-13 را ببینید).
(7) دعا تعهدی است به اراده خدا، همانطور که مسیح به او آموخت که بگوید: "اراده تو بر زمین نیز چنانکه در آسمان است انجام شود." (متی ۶:۱۰) قوم خدا باید با فروتنی تمام وجود خود را به دست خدا بسپارند و اجازه دهند او حکومت کند. به خاطر آن حکمت آسمانی، او از قبل همه چیز را ترتیب داده است. پس اجابت دعای خداوند برای ما سودمندترین و نزد خداوند جلیل ترین است.
بنابراین، هنگامی که اولیای الهی دعا می کنند و خود را به اراده خداوند متعهد می سازند، نیازی به بحث نیست که آیا تا به حال در محبت و نیکی خداوند نسبت به خود شک کرده اند یا آن را زیر سؤال برده اند. اما ممکن است آنقدرها هم عاقل نباشند و باز هم مورد وسوسه شیطان قرار گیرند؛ اگر شیطان موفق شود، جلال خدا را نشان نخواهد داد.

«اگر ما مطابق میل او چیزی بخواهیم، ​​صدای ما را می شنود و این اعتمادی است که ما نسبت به او داریم. اکنون که می دانیم او به تمام درخواست های ما گوش می دهد، می دانیم که چیزی از او دریافت نخواهیم کرد. (اول یوحنا ۵:۱۴، ۱۵)

اگر دعا از طریق روح القدس یا با اتکا به خدا نباشد، هرگز مستجاب نخواهد شد. زیرا این نوع عریضه خارج از اراده خداوند است. فقط روح القدس اراده خدا را می داند و می داند که چگونه طبق خواست خدا دعا کند. «هیچ کس چیزهای انسان را نمی داند مگر روح در انسان؛ مانند این، هیچ کس چیزهای خدا را جز روح خدا نمی داند. 』 (اول